Przez lata swojej działalności wypracowaliśmy wiele autorskich, innowacyjnych rozwiązań w opiece nad dzieckiem, z których wiele na stałe weszło do publicznego systemu opiekuńczo-wychowawczego, są to m.in.: świeckie i koedukacyjne domy dziecka (zamiast sierocińców), żłobki, przedszkola, ogniska i dziecińce, Poradnie społeczno – wychowawcze (obecne Poradnie psychologiczno – pedagogiczne), Ośrodki Adopcyjno – Opiekuńcze (obecne Ośrodki Adopcyjne), rodziny zastępcze i terapeutyczne oraz Rodzinne Domy Dziecka, wsparcie i ruch samopomocowy rodziców dzieci chorych i niepełnosprawnych, specjalistyczne kolonie zdrowotne dla dzieci

Od lat 90-tych minionego stulecia nasza podstawowa działalność skoncentrowana jest na powadzenie Środowiskowych Ognisk Wychowawczych TPD – placówek wsparcia dziennego. Są to placówki przeznaczone do wspierania rodziców w wypełnianiu przez nich funkcji opiekuńczo-wychowawczych. Nasi wychowankowie mogą przychodzić do nich codziennie po nauce szkolnej. W Ognisku odrabiają lekcje, mogą skorzystać z pomocy reedukatora, uzyskać wsparcie w wyrównaniu wiedzy szkolnej, rozwinąć kompetencje społeczne i postawy asertywne chroniące przed uzależnieniem oraz  zainteresowania i zdolności, korzystają też z dożywiania, a także uczą się samodzielnie przygotowywać zdrowe posiłki Staramy się też organizować dla  nich wyjazdy wakacyjne
i zimowe. Dzieci te często pochodzą ze środowisk rodzinnych, które borykają się z różnorodnymi trudnościami: bytowymi, finansowymi, zaburzeniami więzi i relacji oraz braku umiejętności wychowawczych. Zadaniem Ogniska jest takie wsparcie dziecka i rodziny, aby mimo mało stymulującego środowiska rodzinnego mogło się rozwijać i uczyć. Temu także służy wydawanie posiłków w placówkach.

Sytuacja związana z ogłoszeniem stanu pandemii spowodowała, że dzieci nie chodzą do szkoły i nie mogą także przychodzić do naszych placówek. Niestety, nie wszystkie dzieci mają jednakowe szanse w tej trudnej sytuacji. Szkoła, Ognisko, to były miejsca, w których dzieci mogły zjeść ciepły posiłek. Obecnie dochodzą do nas ponownie sygnały, że dzieci są głodne. Wielu naszych  podopiecznych wywodzi się z rodzin, które mają problem z realizacją funkcji opiekuńczej z uwagi na ubóstwo. Sytuacja pandemii dla wielu z nich związała się dodatkowo z utratą pracy lub z bardzo istotnym ograniczeniem dochodów. Do tego dochodzi nieraz brak życiowej zaradności, a nieraz i brak umiejętności i chęci do gotowania przez rodziców. W rodzinach brakuje jedzenia.